کد مطلب:29141 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:92

ابوهیثم مالک بن تَیّهان












3770. الأوائل - به نقل از هیثم بن عَدی -:ابو هیثم در نزد علی بن ابی طالب به پا خاست و گفت:حسادت قریش با تو دو گونه است. خوبانِ آنان، به خاطر رقابت در بزرگی و بلند مرتبگی، آرزو می كنند كه چون تو باشند؛ و بَدان آنان، به گونه ای با تو حسادت می كنند كه بر دل ها سنگینی می كند و خوبی ها را از بین می برد؛ چون آنان وقتی كه نعمتی در تو می بینند كه از آن برخورداری و آنان محروم اند، این كه به تو برسند، خشنودشان نمی كند و می خواهند از تو پیشی بگیرند، و به خدا كه این آرزوی آنان، دور و دست نیافتنی است و از آمادگی مانده اند و هنگامی كه تو بر آنان پیشی گرفتی و نتوانستند به تو برسند، آنچه را می بینی، انجام می دهند.

سوگند به خدا كه تو سزاوارترین فردی هستی كه باید قریش، سپاسگزار وی باشد. هنگامی كه پیامبرشان زنده بود، یاری اش كردی و هنگامی كه درگذشت، حقوقی را كه بر عهده اش بود، ادا كردی. سوگند به خدا كه تجاوز كاری شان، جز بر خودشان نیست و جز بیعت خدا را نشكستند. قدرت خدا، برتر از قدرت آنان است.

دست و زبان ما انصاریان با توست. دست هایمان برای كسانی كه هستند و زبانمان برای كسانی كه نیستند.[1].









    1. الأوائل:150، الإقبال:253/2، الأمالی، مفید:6/155.